Kurtuluş Savaşı sırasında Bayburt’un Hart Bucağı’nda Şeyh Eşref’in başlattığı ayaklanmadır.
Bayburt’un Hart bucağında oturan, 1908’den beri halkı, kendisinde kutsal yetkiler ve güçler bulunduğuna inandırarak bir tarikat kuran Şeyh Eşref’in, şeriatın uygulanmadığı gerekçesiyle halkı kışkırtması üzerine bölgedeki yöneticiler, durumu İstanbul Hükümeti’ne bildirdiler.
İstanbul’un işgali sonrasında, 1919-1920 yıllarında 145 Türk devlet adamı, asker, idareci ve aydın, işgal kuvvetlerince tutuklanarak (veya gıyabında tutuklama kararı çıkarılarak sürgüne gönderilecekleri bildirilen) bir İngiliz sömürgesi olan Malta’ya sürüldü.
Fransız Akademisi üyesi ve Türk dostu Pierre Loti’nin, 18 Mart 1919 tarihli “Le Figaro” gazetesinde Türkler’i savunan “Plaidoyerpour les Turcs” başlıklı bir makalesi yayınlanmıştır. Makale aynen şöyleydi;
Mondros Ateşkes Antlaşması’ndaki şartlara göre müttefikler donanmasının İstanbul’u işgal etmesinden sonra, içerideki ve dışarıdaki düşmanlar yıkılan Osmanlı Devleti’nden olabildiği kadar büyük pay koparmak için harekete geçtiler.
Dünya savaşının galip devletleri San Remo’da toplanarak Osmanlı topraklarını nasıl paylaşacaklarını kararlaştırmışlardır. Alınan kararları bildirmek için Osmanlı Devleti’nin temsilcilerini Paris’e davet eden galip devletler, 11 Mayıs Paris Konferansında Türklere barış şartlarını şu şekilde açıklamışlardır:
