Birinci Meşrutiyet’e doğru
Ekonomik ve sosyal sorunlara eklenen siyasi istikrarsızlıklar, dış müdahaleler ve nihayet 1870’ten sonra yeniden beliren keyfi ve baskıcı yönetim, anayasacı veya meşrutiyetçi bir akımın doğuşuna zemin hazırladı.
Ekonomik ve sosyal sorunlara eklenen siyasi istikrarsızlıklar, dış müdahaleler ve nihayet 1870’ten sonra yeniden beliren keyfi ve baskıcı yönetim, anayasacı veya meşrutiyetçi bir akımın doğuşuna zemin hazırladı.
1876 yılında Kanuniesasi’nin padişah tarafından kabulü ve ilanı Birinci Meşrutiyet’in de başlangıcı oldu. Ancak Kanuniesasi gerçekten meşruti ve anayasal bir sistem getirmiş değildi.
Otuz üç yıldan beri Osmanlı tahtında oturan Sultan II. Abdülhamid, tahtından zorla indirilmiştir. İttihatçılar 31 Mart (13 Nisan) ayaklanmasının Meclis‘e karşı olduğunu söyleyerek Selanik‘te kuvvet topladılar ve bunları İstanbul‘a gönderdiler. “Hareket Ordusu” denilen ve pek karışık ve düzensiz bir görünümü olan bu kuvvetlerin başında Mahmut Şevket Paşa bulunuyordu.
Bugün, Osmanlı Devleti‘nin başkenti İstanbul‘da, Sultan II. Abdülhamid, İkinci Meşrutiyet‘i ilan etmiştir. İttihatçılar 23 Temmuz sabahı Selanik hükümet konağını işgal ettiler. Ayaklanmanın tüm ülkeye yayılacağından çekinen II. Abdülhamid, aynı gün İkinci Meşrutiyet‘i ilan etmek zorunda kaldı.