Birinci Dünya Savaşı boyunca kurulan ittifakları altüst eden Ekim Devrimi, Rusya’da Bolşevik partinin zaferini ilan ederken, Batı’da da, işçi hareketi içinde Marksizm’in tanımladığı yeni dünya düzenine bir geçiş olarak karşılandı. Sosyalizmin ilk vatanı olan Sovyet Rusya, devrimi Avrupa’nın diğer ülkelerine de yaymayı ilke edindi.
Kendiliğinden ve umulmadık bir şekilde gelişen Şubat Devrimi’nin tersine, Ekim günleri, duruma hâkim olmayan bir hükümet ortamında, Bolşevikler tarafından titizlikle hazırlanmıştı. Zor günler, 22 Ekim’de Petrograd Garnizonu’nun, Petrograd Devrimci Askeri Komitesi ile birleşmesiyle başladı. Bolşevikler, yeni kurulacak hükümeti tanıma yetkisinin yalnızca, 25 Ekim’de yapılacağı duyurulan İkinci Panrus Sovyetler Kongresi’nde (demokratik bir kurulda değil) olacağını ilan ettiler.
General Kornilov’un başarısız darbe girişiminin daha sonralarında, Kerenskiy, “Kornilov’un darbesi olmasaydı, Lenin de olmazdı” diyecekti. Gerçekten, darbenin başarısız olması, siyasi durumu radikal bir şekilde altüst etmiş, Kornilov’u açıkça destekleyen Kadetler, gözden düşmüştü. Temmuz günlerinden sonra, bütün siyasi grupların tükenmiş gözüyle baktığı Bolşevizmin yükselişi, gizli kalmış iki olayı ortaya çıkartı: kitlelerin radikalleşmesi ve geleneksel kurumların iflası.
Tıpkı, Nisan ayında olduğu gibi, savaş, 1917 sürecinin en kritik anı olan, 3 ve 4 Temmuz günlerinin de katalizörlüğünü yapmıştı. Almanların karşı saldırısı ve Kerenskiy‘nin Ukrayna Radası ile imzaladığı antlaşmadan hoşnut kalmayan Kadet Demokrat Partili bakanların istifa haberi üzerine, Bolşevikleri destekleyen ve cepheye gönderilmekten yüksünen birkaç Petrograd alayı, ayın 2’sinde bir ayaklanma düzenlemeyi kararlaştırmıştı.
Barış konusunda başarısızlığa uğrayan hükümet, savaş konusunda da pek parlak durumda değildi. Birliklerin moralini yükseltmek umuduyla cepheyi dolaşan yeni Savaş Bakanı Aleksandr Kerenskiy’nin efsanevi hitabet yeteneğine rağmen, İtilaf devletlerinin, sene başından beri beklediği büyük Rus taarruzu (18 Haziran 1917) ilk baştaki birkaç başarıdan sonra, araç-gereç ve cephane yetersizliği nedeniyle hezimete uğramıştı.
