Türkiye 1915

15 Mayıs 1915 – Yetiş Mustafa Kemal

Türkler’i de, müttefikleri de şaşırtan bir çıkarma noktası. Türkler, Arıburnu‘nda çıkarma için en tehlikeli, düşman için en elverişli, belki de tek elverişli yerin Kabatepe kumsalı olduğunu biliyorlardı ve ona göre savunma düzenine girmişlerdi.

Gerçekten de İngilizlerin Anzak (Avustralya ve Yeni Zelanda Silahlı Birlikleri) kuvvetleri oraya çıkmak için emir aldılar. Ama, Anzak’ları çıkaracak gemiler bilemedikleri bir akıntı ile bir mil kadar kuzeye kaydı ve karanlıkta bu sapmayı fark edemediler. Arıburnu çıkıntısının güneyindeki küçük bir koya yanaştılar. Bu dik yamaçlı koyu bir avuç Türk gözcüsü beklemektedir. Ama, bir avuç değil de sanki sayısız denecek kadar çoklar. Güçlü Anzak birliği eriyor, eriyor ve bir avuç Türk askeri halâ dayanıyor! Yetiş Mustafa Kemal yetiş! Ve Mustafa Kemal yetişiyor.

Müttefikler‘in Arıburnu’ndaki küçük koya (bugün adı Anzak Koyu) yaptıktan çıkarmayı haber alan Albay Mustafa Kemal, hiç vakit kaybetmeden ve Ordu Kumandanlığından emir beklemeden, bir dağ bataryası ve sıhhiye bölüğü ile Kocaçimen tepesine ilerledi. O, kumandanı olduğu 19. Tümenide, düşmanı Kabatepe’de karşılayacaktı. Şimdi düşmanın bulunduğu yerde sadece bir avuç gözcünün bulunduğunu, bunların uzun süre dayanamayacağını biliyordu.

Mustafa Kemal, Kocaçimen tepesinden Conkbayırı’na doğru ilerlerken, kıyıyı gözetlemekle, görevli erlerin düzensiz bir şekilde çekildiklerini gördü. Bütün cephanelerini kullandıktan sonra, yoğun ateşle ilerleyen düşman karşısında çekilmekten başka çare bulamamışlardı. Mustafa Kemal çekilmekte olan küçük birliği hemen düzene sokarak süngü taktırdı ve sonra “Yere yat!” emrini verdi. Düşman, çekilmekte olan Türk askerlerinin birden durup yatmaları üzerine duraladı. Böylece Mustafa Kemal’in istediği zaman kazanılmış oldu. Az sonra 57. Türk Alayı yetişerek ateş hattına girdi. Bu arada Mustafa Kemal stratejik bakımdan en önemli noktaların Conkbayırı ve Sarıbayır olduğunu anlamıştı. Ne pahasına olursa olsun düşmanın bu tepelere ulaşmaması gerekiyordu. Onun için emrini verdi: “… size taarruz emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum! Biz ölünceye kadar geçecek zaman içinde yerimizi başka kuvvetlerimiz ve kumandanlarımız alacaktır!..”

Ve Türk askerleri düşmanın üzerine atıldı. 19 Mayıs 1915 günü iki taraf birbirlerine çok yakın mevzilere girdi. Artık düşman bulunduğu yerden ileriye adım atamıyordu.

Loading

Makale ne kadar kullanışlı?

Değerlendirmek için bir yıldıza tıklayın!

Ortalama 0 / 5. Oy sayısı: 0

Şimdiye kadar oy yok! Bu gönderiyi ilk değerlendiren siz olun.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Follow by Email
YouTube
WhatsApp