12-28 Ocak 1920 – Misak-ı Milli
Osmanlı Mebusan Meclisi 12 Ocak 1920 günü toplanmış ve çalışmalarına başlamıştır. Galip devletler Meclis’in çalışmasını merakla, yakından denetleyerek takip ediyor. Mecliste, Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti‘nin üyeleri ayrı bir grup oluşturdular ve bu gruba “Felah-ı Vatan” (Vatanın Kurtuluşu) adını verdiler.
Yapılan gizli oturumda Erzurum ve Sivas kongrelerinde alınan kararlara dayanan ve vatanın kurtarılması için nasıl hareket edileceğini bildiren hususlar tespit edilmiş bulunuyor.
Mebusan Meclisi bu kararları 28 Ocak günü bir Milli And (Misak-ı Milli) olarak ilan etti. Misak-ı Milli’nin esası şu altı maddeden oluşuyor:
1. 30 Ekim 1918 günü Ateşkes Antlaşması yapıldığı sırada Türk süngüleriyle korunan topraklar bir bütündür ve hiçbir sebeple ayrılamaz.
2. Halkı serbest kaldığı ilk anda anavatana katılma kararı alan üç sancak (Batum, Ardahan, Kars) için gerekirse tekrar serbest oylama yapılacaktır.
3. Batı Trakya’nın hukuki durumu orada oturanların hürriyet içinde kullanacakları oylarla belirlenmelidir.
4. Halifeliğin ve Osmanlı Devletinin merkezi olan İstanbul ile Marmara Denizi’nin güvenliği sağlanmalıdır. Bu esasın korunması şartıyla dünya ticaretine ve ulaşımına açık tutulmasında bizimle öteki devletlerin oybirliğiyle verecekleri bir karar geçerli olacaktır.
5.Anlaşma devletleri (İtilaf devletleri) ve bazı ortakları arasında kararlaştırılan azınlık hakları, sınırlarımız dışında kalan İslam halkını da aynen yararlanmaları şartıyla, bizce pekiştirilecek ve sağlanacaktır.
6. Milli ve ekonomik gelişmemizi sağlamak, devlet işlerini çağın geçerli usullerine göre yürütebilmek için tam bağımsızlığa ve hürriyete sahip olmamız, var olmamızın tek hareket noktasıdır. Bunun için siyaset, adalet ve maliye alanların da gelişmeyi engelleyen kayıtlara karşıyız. Osmanlı Devleti’nin eski borçlarından payımıza düşenin ödenmesi şartları da bu esaslara uygun olacaktır.
