27 Nisan 1909 – Sultan II. Abdülhamid tahttan indirildi
Otuz üç yıldan beri Osmanlı tahtında oturan Sultan II. Abdülhamid, tahtından zorla indirilmiştir. İttihatçılar 31 Mart (13 Nisan) ayaklanmasının Meclis‘e karşı olduğunu söyleyerek Selanik‘te kuvvet topladılar ve bunları İstanbul‘a gönderdiler. “Hareket Ordusu” denilen ve pek karışık ve düzensiz bir görünümü olan bu kuvvetlerin başında Mahmut Şevket Paşa bulunuyordu.
Mahmut Şevket Paşa İstanbul’a gelip duruma hâkim oldu. ittihatçılar Meclis’i toplandılar ve tehdit dahil bütün yollara başvurarak meclisten Padişah’ın tahttan indirilmesi kararını çıkarttılar. Bu karardan sonra, tahttan indirileceğini padişaha tebliğ için dört kişi seçildi. Bunlar, İtalyanlar için çalışmakla maruf ve sonradan onların casusu olduğu anlaşılan Yahudi asıllı Emanuel Karaso, Ermeni komitacılarının adamı Aram Efendi, Arnavut istiklâli için çalışan Esat Toptanı ile Arif Hikmet Paşa idi. Sultan Abdülhamid kendisine kararı bildirenleri sükûnetle dinlemiş ve Meclisin kararına uyacağını, bundan sonra Çırağan Sarayı’nda oturmak istediğini söylemiştir. Ama onun bu arzusu kabul edilmemiş ve hemen o akşam, şahsi eşyasını bile almasına izin verilmeden trene bin ditilerek Selanik’e gönderilmiştir.
